Tuzla’dan yola çıkıp öğle saatlerinde Potocari’deki şehitliğe ulaştık. Bir önceki gün ile ilgili yazıya buradan ulaşabilirsiniz. Burası hakkında çok fazla şey söylemek istemiyorum, çünkü bırakın bahsetmeyi, aklıma geldiğinde bile yüreğim sıkışıyor. Zaten çok yakın bir geçmiş olduğu için Srebrenica’da neler yaşandığını hepiniz biliyorsunuz. Ama yine de çok kısaca bahsedeyim; Srebrenica BM tarafından güvenli bölge ilan edilmişti. Bu nedenle şehirdeki bütün silahlar toplanmıştı. Temmuz 1995’te, BM barış gücü kapsamında Srebrenica’yı korumakla görevli Hollanda Birliği DUTHCBAT’in komutanı Thom Karremans, Srebrenica’yı Sırp faşisti Ratko Mladiç’e karşılıklı şampanya içerek teslim etti. Faşist Ratko Mladiç komutasındaki Sırp birlikleri silahsız ve savunmasız binlerce Müslüman Boşnağı katletmek üzere 11 Temmuz 1995 günü Srebrenica’ya girdi ve 8732 Müslüman Boşnak kardeşimizi şehit edildi. Potocari şehitliği işte bu kardeşlerimizin yattığı yer. Soykırımdan kaçan binlerce Boşnak kardeşimiz ise üç gün boyunca peşlerindeki sırp katillerden kaçarak Tuzla’ya ulaştı. Bu yürüyüş her yıl 11 Temmuz’da “ölüm yürüşü” adıyla tekrarlanıyor. İnşallah seneye katılacağım.
