Kişinev, Moldova’dan başlayan seyahatimin son durağı Belarus’un başkenti Minsk oluyor. Doğu Avrupa’nın bu az bilinen küçük ülkesi ben de güzel izler bıraktı, yaşadıklarım yazının devamında…
YazarMesut Toker
Çernobil’i yaşı otuzun üzerindeki pek çok kişi hatırlayacaktır. Ancak kısaca tekrar bahsetmek gerekirse pek çoğumuzun bildiği eski Sovyetler Birliği zamanında, günümüzün Ukrayna sınırları içerisindeki Çernobil kasabasında bulunan nükleer santralin, insan hatası yüzünden hasar görmesi sonucu, bölgedeki 30 kilometrelik alan içerisindeki binlerce insan evlerini terk etmek zorunda kalmış ve yüzlercesi ölmüştü. Bölgeyi karantinaya almak için günümüze kadar milyonlarca dolar harcandı, halen de harcanmaya devam ediliyor. Üzerinden otuz yıl geçmesine rağmen, reaktör halen bir şekilde aktif, detaylarına yazımızda değineceğiz.
Lviv’den Kiev’e geçmek için uçak dahil pek çok seçeneğiniz var. Lviv hava alanı yurt içi uçuşlarda sadece Kiev’e uçuşlar için kullanılıyor. Aradaki mesafe yaklaşık 550 km. Ancak tren ve otobüs ile karşılaştırıldığında oldukça pahalı olduğundan yerel halk genellikle treni seçiyor.
Odessa’dan yaklaşık 12 saatlik bir tren yolculuğuyla Lviv’e geldim. Trende yolculuk etmekten gerçekten çok zevk aldım, özellikle lokomotife yakın vagonlarda kalmıyor iseniz uyuması çok rahat oluyor. Bir nevi beşik etkisi yapıyor, hafif sallanarak lokomotifin raylara dediği noktadan gelen tıkırtılarla mışıl mışıl uyuyarak yolculuk yapabiliyorsunuz. İki kişilik bir lüks sınıf vagonda yer ayırmıştım, şansıma diğer yolcu da gelmeyince tek başıma güzel bir yolculuk yaptım. Lüks dediğime bakmayın, Odessa-Lviv arası yaklaşık 600 km, 1.sınıf bilet ise 15 USD. 6 kişilik vagonlarda kalırsanız 5.-USD’ye seyahat edebilirsiniz. Gün içerisinde yorulduğumdan yolculuğun neredeyse tamamında uyudum. Sadece güneş batana kadar trenin geçtiği güzergahtaki köyleri ve kasabalar izledim. Seyahat süresince kondüktör bir defa gelip çay kahve ikramı yapıyor, onun dışında rahatsız edilmiyorsunuz. Vagonların köşesinde tuvaletler mevcut, çok hijyenik olduğunu söyleyemeyeceğim ama en azından 12 saatlik yolculuk boyunca orada olduklarını bilmek güzel. 🙂
İlk günün yorgunluğu etkisini akşam yemeğinden sonra çok çabuk gösteriyor. Ürgüp’te otelimizden çıkıp şehir merkezinde bir süre dolaşıp çaylarımızı içtikten sonra fazla gecikmeden otelimize dönüp yatıyoruz. Yarın da yoğun bir gün olacağını biliyoruz.
Kapadokya’da ilk gün yazımıza buradan ulaşabilirsiniz.
Kişinev’den ayrıldıktan sonra yaklaşık 2 saat otobüs yolculuğu yaptık. Moldova sınırından sorunsuzca geçtik. Ukrayna Sınırında bir süre bekledikten sonra görevli memurun elinde pasaportumu gördüğümde bir şeylerin yanlış gittiğini anladım. Aracımızın şoförü beni işaret ederek çağırdıklarını söyledi. Görevli bayan bana ukraynaca bir şeyler söylemeye başladı, ben de anlamadığımı belirtip ingilizce bir şeyler söyleme çalıştım. O anda gülmeye başladı. Görünen o ki sınırdan çok fazla yabancı geçmiyordu. Başımızdaki görevliler arttıkça ben de sinirlenmeye başladım. En son yanımıza gelen bir tır şoförü yanımıza gelerek ingilizce konuşmaya çalışıp, çevirmenlik yapacağını söyledi. İlk önce neden Odessa’ya gitmek istediğimi sordular. Ben de gezmeyi sevdiğimi, dünyayı gezdiğimi söyledim. Nerede, ne kadar kalacağımı, ne zaman ülkeden ayrılacağımı sordular. Ancak cevaplardan pek hoşnut görünmediler. Bir süre sonra elimde rezervasyonlarımın belgelerinin olduğunu söyledim. Arabadan belgeleri alarak görevliyle beraber bina içerisine girdik. Belgeleri inceleyerek bazılarını fotokopilerini çektiler. Bir on dakika da bunlarla oyalandıktan sonra pasaportuma giriş damgasını vurdular. Böylelikle Ukrayna maceramız biraz gecikmeli ve sorunlu başlamış oldu.